Rustige dag = tijd over!
Door: Lotte
Blijf op de hoogte en volg Lotte
27 Juni 2015 | Spanje, Medina del Campo
Vandaag was een vrij rustige dag. In het weekend komen vaker vrijwilligers die een dagje meehelpen. Deze keer waren dat er twee, dat scheelt een hoop in de werkdruk! Eén van hen heeft mij een tijdje in de tuin geholpen. Daarbij hoefde ik vandaag niet te helpen met de voedselvoorbereiding. Hierdoor had ik tijd over voor taken die normaal blijven liggen. Zo heb ik de spullen bij de kittens opnieuw ingedeeld, dit was namelijk een zooitje en alle open zakken moeten sinds kort in een grote kist, en alle dekentjes bij de fretten vervangen.
Bij de fretten deed ik wel een griezelige ontdekking: ik vond het pootje van een fret. Na het controleren van alle huisjes en fretten en het om raad vragen van Melissa, kwamen we tot de conclusie dat het er al langer moet hebben gelegen. Een tijd geleden is er namelijk een fret overleden. Net als bij veel andere diersoorten, eten fretten hun dode soortgenoten soms op. Toen het aangevreten lijkje werd gevonden, overigens een vreselijk aanzicht, dacht niemand er dus aan om naar ontbrekende stukjes te zoeken.
Gelukkig heb ik vandaag ook nog iets heel positiefs meegemaakt. Vanwege de extra tijd heb ik eindelijk een konijn van zijn vreselijk geklitte vacht kunnen helpen! Hij zeulde allemaal hompen vervilt vacht met zich mee. Dit moet heel zwaar en heet voor hem zijn geweest. Hij is nu de halve grootte van wat hij eerst was. De Spaanse vrouw heeft me trouwens met het laatste deel hiervan geholpen. Ze is een paar dagen weg geweest en doet nu een stuk aardiger tegen me. Het lijkt erop dat ze er inmiddels vertrouwen in heeft dat ik het werk goed doe. Behalve dan dat er een kuiken is geboren, maar dat ei moet al langer over het hoofd zijn gezien. Het duurt zo'n 18 dagen voordat duivenjongen uit het ei komen.
Dat het zaterdag is betekent ook, het is bijna niet te geloven, dat ik inmiddels al op de helft van mijn reis zit. Over precies twee weken vertrek ik weer naar Nederland. Dit is een rare gedachte. Aan de ene kant heb ik het gevoel dat ik hier nog maar net ben en aan de andere kant heb ik het gevoel dat ik al heel lang mee draai. Ik weet ook al zeker dat ik het moeilijk ga vinden om de dieren achter te laten en over te laten aan iemand anders, in dat opzicht kan ik de Spaanse vrouw dus wel begrijpen. Ik denk dat ik het extra moeilijk zal vinden om afscheid te nemen van de fretten. De meeste mensen vinden ze maar eng, dus mijn knuffelkont zal zonder mij heel wat minder aandacht krijgen...
Bij de fretten deed ik wel een griezelige ontdekking: ik vond het pootje van een fret. Na het controleren van alle huisjes en fretten en het om raad vragen van Melissa, kwamen we tot de conclusie dat het er al langer moet hebben gelegen. Een tijd geleden is er namelijk een fret overleden. Net als bij veel andere diersoorten, eten fretten hun dode soortgenoten soms op. Toen het aangevreten lijkje werd gevonden, overigens een vreselijk aanzicht, dacht niemand er dus aan om naar ontbrekende stukjes te zoeken.
Gelukkig heb ik vandaag ook nog iets heel positiefs meegemaakt. Vanwege de extra tijd heb ik eindelijk een konijn van zijn vreselijk geklitte vacht kunnen helpen! Hij zeulde allemaal hompen vervilt vacht met zich mee. Dit moet heel zwaar en heet voor hem zijn geweest. Hij is nu de halve grootte van wat hij eerst was. De Spaanse vrouw heeft me trouwens met het laatste deel hiervan geholpen. Ze is een paar dagen weg geweest en doet nu een stuk aardiger tegen me. Het lijkt erop dat ze er inmiddels vertrouwen in heeft dat ik het werk goed doe. Behalve dan dat er een kuiken is geboren, maar dat ei moet al langer over het hoofd zijn gezien. Het duurt zo'n 18 dagen voordat duivenjongen uit het ei komen.
Dat het zaterdag is betekent ook, het is bijna niet te geloven, dat ik inmiddels al op de helft van mijn reis zit. Over precies twee weken vertrek ik weer naar Nederland. Dit is een rare gedachte. Aan de ene kant heb ik het gevoel dat ik hier nog maar net ben en aan de andere kant heb ik het gevoel dat ik al heel lang mee draai. Ik weet ook al zeker dat ik het moeilijk ga vinden om de dieren achter te laten en over te laten aan iemand anders, in dat opzicht kan ik de Spaanse vrouw dus wel begrijpen. Ik denk dat ik het extra moeilijk zal vinden om afscheid te nemen van de fretten. De meeste mensen vinden ze maar eng, dus mijn knuffelkont zal zonder mij heel wat minder aandacht krijgen...
-
27 Juni 2015 - 22:05
Marloe:
Hey Lotte,
Wat een goed nieuws allemaal! Fijn dat je ook eens wat kan doen aan de taken die altijd blijven liggen, is ook eens wat anders. Is dat konijn een langharig konijn (Angora??)?
Groetjes Marloe -
28 Juni 2015 - 16:41
Nathalie:
Leuk hoor om je verslagen te lezen vooral omdat k er niet meer ben -
28 Juni 2015 - 19:44
Leo En Thea:
Hoi Lotte.
We volgen jou ervaringen en belevenissen met de volle belangstelling.
Leuk om zo op de hoogte te blijven van jou vrijwilligerswerk in Spanje.
Mooie verhalen en leuke fotos.
Groetjes van oma en opa.
-
02 Juli 2015 - 09:35
Hetty:
Leuke foto! Wij hebben momenteel ook zo'n 10 duivenjonkies!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
