Ook al ben ik inmiddels gesetteld en gewend aan het ritme, het blijft moeilijk om me voor te stellen hoeveel dieren (vooral honden) hier zijn. Melissa vertelde dat er in vergelijking met andere tijden nu maar heel weinig honden zijn. Scooby heeft een geweldig adoptienetwerk, ongeveer eens per maand vertrekt er een transport naar Nederland. Toch, hoeveel honden er ook weggaan, er komen er ook weer zó veel binnen. In de tijd dat ik hier ben is er al zeker twee keer een bus met zo'n 20 honden binnen gekomen en ook de politie is al een paar keer een hond komen brengen.
Ook katten komen regelmatig binnen, sinds ik hier ben ook al ongeveer 20, en vandaag zelfs een varken. Helaas worden katten veel minder vaak geadopteerd dan honden, terwijl het zo'n schatten zijn. Ik vind het ook zo mooi om zo'n dier uit zijn schulp te zien kruipen. Waar ze eerst teruggetrokken en overal bang voor zijn, maar als je geduldig iedere dag bij ze in de buurt gaat zitten en voorzichtig contact maakt, ze je ineens belonen met de beste knuffel.
En dan de kittens, waarmee het zo snel voorbij kan zijn. De Franse jongen zegt dan dat ze nu op een betere plek zijn en een goed leven hebben gehad. Ik kan het daar niet mee eens zijn. Hun leven was nog niet eens begonnen en nu zijn ze dood, in de grond. Dat hoop ik ten minste, want met zo veel honden kun je hier eigenlijk niets begraven. Ik hoop maar dat ze niet bij het vuilnis zijn gezet, dat zou het nog naarder maken.

Op dit moment ben ik buiten van het 'wildlife' aan het genieten. De ratten die 's avonds tevoorschijn komen. Ze zijn achter elkaar aan aan het huppelen, het lijkt erop dat ze spelen. Ik mis mijn ratjes, wat zou ik die nu graag willen knuffelen. Toch ben ik blij dat ze hier niet zijn, het is namelijk niet zelden dat een hond er een vangt. Jullie vragen je misschien af of ik dat niet vies vind, al die muizen en ratten. Want ja, ze zitten ook in de keuken. De diertjes op zich vind ik absoluut niet vies, maar hun uitwerpselen natuurlijk wel. Punt is echter dat letterlijk alles hier vies is. De muren in de keuken zijn niet meer wit, maar geel, en de keukenkastjes zijn zo plakkerig dat je de handvatten waarschijnlijk niet eens nodig hebt. Ik wed dat je ze zou kunnen openen door je vinger ertegenaan te duwen en daarna te trekken. ik zou het uitproberen, maar dat gaat mij dan toch net te ver. Laat mij maar lekker poep scheppen (en aan het eind van de dag lekker douchen).
Gisterenavond werkte het water ineens niet meer. Natuurlijk precies toen ik wilde douchen. Ik ging het toch stug proberen. Misschien was het probleem zo voorbij en anders kon ik me in ieder geval iets frisser maken. Toen ik eronder stapte was het water koud en de waterdruk laag, bij het inzepen werd het water ineens lekker warm maar de waterdrug nog lager en tegen de tijd dat ik me wilde afspoelen was het water weer koud en kwam er nog maar één klein straaltje water uit de douchekop. Tsja, dan maar afdrogen, ik was in ieder geval weer fris.