Al één week bij Scooby

Het is weer zondag. Vandaag woon en werk ik dus al één week bij Scooby. De zondagen zijn anders dan normale dagen, bijna alle vaste medewerkers hebben dan namelijk vrij. Het is heel raar om Scooby zo verlaten te zien, maar ook wel even lekker rustig. De dag begon helaas toch wat hobbelig. Gisteren arriveerde nog een nieuwe vrijwillig en mogelijk toekomstige vaste medewerker. Hij wil heel graag werken, misschien iets té graag. Hij was vanmorgen om 8 uur namelijk zomaar in de tuin ('mijn gebied') begonnen, zonder dat hij uitleg had gekregen over hoe en wat er moet gebeuren. Zo probeerde hij het hok van de grote puppy's te poetsen terwijl zij er nog in zaten, dat is natuurlijk niet te doen met acht van die donderstenen. Ook had hij zijn twee honden losgelaten en terwijl hij bezig was, hebben zij een vuilniszak helemaal verscheurd. Het was een slagveld. Hij spreekt alleen Frans, Spaans en een héél klein beetje Engels met een zwaar accent. Het lukte mij dus niet om hem iets duidelijk te maken en Nathalie lukte het in het Spaans ook niet echt. Tot overmaat van ramp kwam toen ook nog de eigenaar van Scooby aanlopen. Hij zag de rotzooi en was hier niet blij mee. De Spaanse vrouw gaf ons natuurlijk meteen de schuld, maar gelukkig luisterde de eigenaar wel naar ons. Hij zei dat de jongen helemaal niet in de tuin moest zijn. We zijn toen maar op zoek gegaan naar Melissa, want de jongen ging stug door met werken. Na twee keer Scooby doorkruist te hebben, vonden we haar eindelijk. Nu bleek inderdaad dat de jongen niet in dat gebied moet werken. Melissa had om 9 uur met hem afgesproken en daarna zou een vaste medewerker hem zijn taken tonen. Ook bleek dat hij gisteren 's avonds laat al een aantal honden uit hun hok had gehaald zonder hier eerst toestemming voor te vragen. Dat is hier strikt verboden en die boodschap staat dan ook overal op rondhangende briefjes, het zorgt namelijk voor onrust en dat kan tot gevechten leiden. Het rare is dat niemand bereid lijkt om de jongen even duidelijk uit te leggen wat wel en niet mag. Waarschijnlijk zijn ze bang om dan een mogelijk vaste medewerker te verliezen, ons werd namelijk ook al verteld aardig te zijn om deze reden, maar ik begrijp echt niet waarom ze al het dubbele werk en de genomen risico's geen probleem vinden. Hopelijk pikt de jongen snel op wat precies de bedoeling is, want hij is wel een hele harde werker. Ook is hij echt wel aardig, hij probeert steeds te praten ook al wil dat door de taalbarrière niet echt lukken.

Vandaag had ik dus een hoop extra werk door het rondgestrooide vuil en de inhoud van het schuurtje dat nu over de verschillende verblijven verdeeld moet worden. wel is er nog wat leuks gebeurd. Ik heb vandaag één van de wasberen gezien! Wat een mooi beest. Ik had verwacht dat hij grijs zou zijn, maar hij is rood. Ook is hij een stuk groter dan verwacht. Hij was helemaal niet schuw, maar ook niet echt nieuwsgierig naar me. Ik gooide hem wat nootjes toe en het was heel leuk om te zien hoe hij deze opat.
Later was ik weer bij de duiven naar eieren aan het zoeken. Sommige van de broedplekken zitten heel hoog of juist heel laag, dus ik vermoedde dat deze minder zorgvuldig gecontroleerd werden. Het was me tot nu toe nog niet echt opgevallen hoe goed deze eigenlijk verstopt zijn. Ik besloot dus om nu extra zorgvuldig te zijn en ja hoor, een kuikentje! Nu is dit voor Scooby eigenlijk geen goed nieuws, maar ik vond het toch wel heel leuk. Zeker na mijn gevoelens bij de vorige keer dat ik eieren moest rapen.
Zo eindigde de dag toch nog op een vrolijke noot, hopelijk kan ik morgen wat meer duidelijkheid over een vrije dag krijgen.