Nieuw werk, een rondleiding en ergernissen

De nieuwe vrijwilligster kwam vannacht pas om 1 uur aan, maar vanmorgen heb ik haar dan toch ontmoet. Haar naam is Nathalie, ze komt ook uit Nederland en blijft ruim een week. Het is heel fijn om eindelijk weer eens wat meer in het Nederlands te kunnen praten! Ik mocht haar uitleggen hoe en wat, zodat ze meteen aan de slag zou kunnen. Later had ze het geluk dat ze meteen naar de supermarkt kon. Vanaf 12 uur mocht ik iets nieuws gaan doen. Eerst helpen met het brengen van de poep naar de poephoop. Alle poep op het terrein wordt verzameld in wasmanden, als daar na een tijdje een aanzienlijk aantal van vol zit rijdt een van de medewerkers deze met de auto naar de poephoop. Wat zijn deze zwaar en wat stinken ze! Na het inladen zit je een paar minuten in een auto vol met poep en vliegen. Eenmaal bij de poephoop worden de manden leeggegooid in een kleine container, nog zwaarder want dan moet je ze een stuk hoger tillen. Daarna rijdt je weer terug en worden de manden schoongespoeld. Was ik even blij dat de vaste medewerker dit deed en ik de manden alleen aan hoefde te geven! Hierna mocht ik helpen met het klaarmaken van het eten voor de honden. Hiervoor moet er om en om gebroken brood en nat vlees uit kuipjes of blikjes in een grote (afval)emmer worden gedaan. Ook dit is zwaar, niet door gewicht maar door de herhaling. Probeer maar eens in korte tijd 10 dozen kuipjes en blikjes open te maken en leeg te gooien. Na 5 emmers waren we gelukkig klaar en kon ik eindelijk pauze nemen.

Ik was nog lang niet klaar, want voor de dieren uit 'mijn gebied' moest ook nog alles gebeuren. Net toen ik wilde beginnen, kwam ik Melissa tegen. Ze had nu dan eindelijk tijd om een uitgebreide rondleiding te geven en Nathalie en ik waren op dat moment ook allebei beschikbaar. Tot nu toe heb ik namelijk nog maar een fractie van Scooby gezien. De rondleiding duurde wel even, wat groot! Er zijn 8 grote hokken met uitloop voor de groepen galgos en daarnaast misschien wel 30 kleinere hokken. In een van de hokken zaten geen honden maar geiten en in een andere paarden. Uiteindelijk hebben we een groot deel nog niet gezien, want het 'boerderij' gedeelte lieten we nu even voor wat het was. Daar lopen heel veel paarden rond, sommigen met veulen, dus dat is goed opletten. Ook zitten daar natuurlijk de varkens, koeien en meer.
Toen we terug kwamen bij 'ons gebied', was de Spaanse vrouw van gisteren er helaas weer. Deze keer was ze al ons werk opnieuw aan het doen. Water dat net ververst was, werd opnieuw ververst. Voer dat 's ochtends was gegeven werd weggegooid en vervangen door nieuw voer. Pff... Later gaf ze mij ook weer een preek over hoe alles moest. Alles wat Melissa mij heeft verteld, is volgens haar verkeerd. Het moet allemaal op haar manier. Ze spreekt geen Engels en ik geen Spaans, dus ik kan er niet eens iets van zeggen. Ik heb nu wel bij Melissa aangegeven wat er allemaal is gebeurd en dat ik hier niet een maand lang mee om kan gaan. Die vrouw vreet energie. Gelukkig had ik nu wel iemand die het zelf ook had gezien en waarmee ik even lekker kon klagen. Inmiddels was het al 6 uur, dus we besloten er maar gewoon mee te stoppen. Hopelijk kan ik nu een keer wat eerder naar bed!